03-11-2021

Wel willen, maar niet kunnen

Je hebt misschien gemerkt dat ik al een tijdje geen blog heb geplaatst. Een half jaar geleden schreef ik de laatste. Ook die blog ging over het belangrijkste onderwerp al maandenlang: corona. Ik probeerde om via mijn blogs mensen een hart onder de riem te steken; door positief te blijven en te relativeren. Door te beschrijven wat ik bij Westrom zag en zie: mensen die doorzetten, die geleerd hebben zich niet bij het negatieve neer te leggen, maar die het positieve zien in hun leven. Ik schreef ook over het sociale isolement dat corona met zich meebracht, over de verhalen die ik hoorde van onze medewerkers: niemand meer zien en nergens naartoe mogen.

En toen raakte corona mij persoonlijk... Eind april werd ik ziek. In eerste instantie leken de klachten beperkt te blijven en ging ik weer aan het werk. Maar ik bleef moe, had geen energie en kon me niet concentreren. Ik wilde wel – heel graag zelfs – maar mijn lichaam floot me terug. De diagnose: long covid. En dus belandde ik thuis op de bank en kon ik niet anders dan Westrom loslaten en me richten op mijn herstel. Ik kan je zeggen: dat viel tegen. Je kunt nog zo graag willen, maar wilskracht is niet genoeg, soms wil je lijf toch iets anders.

Ik ben nu voorzichtig aan het opbouwen, met korte gesprekken op het werk met collega’s. Langzaam ga ik nu richting de inhoud, maar verwacht nog niet te veel van me. Een paar uur per dag, dat is voorlopig het maximaal haalbare. Bij mij is heel langzaam een verbetering merkbaar, maar als je dit niet zelf hebt meegemaakt, long covid aan den lijve hebt ondervonden, dan kan je je er echt geen voorstelling van maken. Het heeft me meer dan eens doen beseffen dat veel van mijn collega’s bij Westrom hun hele leven voor zo’n uitdaging staan. Mijn respect is de afgelopen maanden alleen maar toegenomen!

Jammer genoeg heeft corona ons opnieuw teruggefloten. De maatregelen worden aangescherpt. Gelukkig mogen we veel meer dan vorig jaar, dat vind ik heel fijn voor onze medewerkers, zij hebben de contacten met andere mensen zo hard nodig. In je vrije tijd weer wat meer kunnen ondernemen, maar ook samen met collega’s iets leuks ondernemen. Dat er wat meer spelregels zijn, is toch een kleine moeite om elkaars gezondheid te beschermen. Laten we dat blijven doen. Samen.