Reactief en positief omgaan met corona, hoe dan?
Toch moesten we deze week helaas de regie overnemen van onze medewerkers. En dat is een heel raar gevoel. Het corona-crisisteam van Westrom besloot om bepaalde medewerkers, onze risicogroep met een verlaagde weerstand, naar huis te sturen. Daar was bij sommige mensen dwang voor nodig. Ik heb medewerkers zien huilen; zo bang om in een sociaal isolement te komen. Dezelfde emoties “Ik naar huis, waarom? Ik ben toch niet ziek?” spelen ook bij onze inleners, want de regels gelden voor al onze medewerkers, ook diegenen die gedetacheerd zijn. Wij hebben zo’n belangrijke sociale functie. Mensen kunnen op het werk hun zorgen van zich af praten. Samen even lachen, elkaar tot steun zijn. Samen de handen uit de mouwen steken om ons mooie bedrijf draaiende te houden. Wij kunnen nog open blijven en nemen uiteraard alle voorzorgsmaatregelen zoals anderhalve meter afstand houden en goed je handen wassen. We hebben ons bedrijfsrestaurant anders ingericht, zodat er nu maximaal 90 mensen tegelijk kunnen zitten – mét de noodzakelijke tussenruimte – en we betalen er contactloos. In de praktijk zijn er overigens hooguit 40 mensen tegelijk in de kantine, omdat we ook de pauzes gespreid hebben.
In onze productiehallen en kantoren is het, net als op straat, een stuk leger dan normaal. De sfeer is rustig en goed. Het coronavirus heeft de hele wereld in z’n greep en slaat Westrom natuurlijk niet over. Wij blijven reactief en bewegen mee in de maatregelen die deze tijd van ons eist. Om met Mark Rutte te spreken: “Samen komen we deze moeilijke periode te boven.” De bereidheid van mensen in Nederland om elkaar te helpen maakt me positief. Heel veel Westrom-collega’s blijven ook positief, menigeen heeft met de eigen gezondheid al heel veel voor de kiezen gekregen. Ik kies ervoor om positief te blijven, jij ook?
